De Belastingdienst moet in een procedure het gehele dossier overleggen. Dus alle op de zaak betrekking hebbende stukken. Maar hoe ver gaat die plicht? De Advocaat-Generaal bij de Hoge Raad heeft zijn mening gegeven.
Gastouder zou inkomen verzwijgen
Belanghebbende heeft in 2007 als gastouder inkomsten verkregen voor de opvang van zijn kleinkinderen. Hij heeft deze inkomsten niet aangegeven. De aanslag inkomstenbelasting is conform de aangifte opgelegd. De Inspecteur heeft met dagtekening 2 april 2011 een navorderingsaanslag opgelegd, waarbij het belastbaar inkomen uit werk en woning met € 14.471 is verhoogd.
Uiteindelijk komt deze zaak bij de Hoge Raad. Onder andere gaat het om de vraag of de Belastingdienst alle relevante stukken heeft ingebracht in de procedure. Die verplichting staat in de Algemene Wet Bestuursrecht. Daarbij gaat het ook om een grote database. Advocaat-generaal IJzerman heeft conclusie genomen en oordeelt als volgt.
Schermprints niet voldoende?
De Inspecteur lichtte toe dat het bestand een in Microsoft Access gebouwde database betreft. Die bevat gegevens van circa 70.000 belastingplichtigen. Hij heeft schermprints overgelegd met daarop informatie die betrekking heeft op belanghebbende. Daaruit zou blijken dat aan belanghebbende in 2007 € 14.471 is betaald voor zijn werkzaamheden als gastouder. De Inspecteur heeft gesteld dat een volledig uitgeprint bestand leidt tot 70.000 pagina’s.
A-G: fiscus mag geen splitsing aanbrengen
IJzerman is van mening dat een database waarin gegevens voorkomen welke betrekking hebben op een bepaalde zaak, is aan te merken als een op de zaak betrekking hebbend stuk. Dat betekent dat de inspecteur slechts aan zijn verplichting kon voldoen door het overleggen van een print van het gehele bestand, of door inzicht te geven in de werking en inhoud van de database. Niet mag worden volstaan met een splitsing van een databestand in ‘op de zaak betrekking hebbende stukken’ (in casu de twee schermprints) en ‘niet op de zaak betrekking hebbende stukken’.
Hierbij baseert IJzerman zich op de bestaande jurisprudentie over papieren stukken. De rechter moet kennis nemen van het gehele bestand. Uiteraard moet informatie over andere belastingplichtigen geheim blijven. Het gerechtshof was wel akkoord gegaan met slechts twee schermprints. De advocaat-generaal vindt dat niet juist. De klacht slaagt. Het beroep in cassatie dient gegrond te worden verklaard.
Nu wachten op arrest Hoge Raad
Deze conclusie is een soort advies aan de Hoge Raad. IJzerman gaat nogal ver. Voor de rechtsbescherming goed nieuws, voor de fiscus zou dit een nachtmerrie zijn. Is dit nog wel werkbaar? Benieuwd wat uiteindelijk het oordeel zal zijn. De beste oplossing lijkt te zijn dat de inspecteur de werking en inhoud van de database demonstreert aan de raadsheren. Anders gaat het wel erg veel papier kosten.