Informatiebeschikkingen… de rechter buigt zich er regelmatig over. Door zo’n beschikking wordt de bewijslast omgekeerd, zodat die bij de burger komt te liggen en niet langer bij de inspecteur. Maar als die bewijslast toch al is omgekeerd, dan lijkt dat wel erg veel.
Buitenlandse rekeningen verzwegen
Eiseres heeft buitenlandse bankrekeningen aangehouden in Zwitserland. Deze rekeningen vermeldde zij niet in haar aangiften inkomstenbelasting over de jaren 2003 tot en met 2007. Op 30 juni 2014 heeft eiseres zich vrijwillig gemeld bij de Belastingdienst en alsnog opgave gedaan van haar buitenlands vermogen.
Geen antwoord op vragen
In februari 2015 heeft de fiscus verzocht om aanvullende informatie te verstrekken over de aanvangswaarde van het bedrag op de buitenlandse rekening (ad € 695.900). Eiseres schreef dat zij geen antwoord kan geven. Zij werd strafrechtelijk vervolgd op verdenking van witwassen. De strafzaak heeft geleid tot een veroordeling.
Lees ook: Informatiebeschikking omdat rekening is verzwegen
Het geschil
De Belastingdienst heeft voor de jaren 2003 tot en met 2007 informatiebeschikkingen vastgesteld. Het bezwaar is afgewezen. Eiseres meent dat vanwege de vrijwillig verstrekte informatie de informatiebeschikkingen een wettelijke grondslag missen. Ook stelt zij, onder verwijzing naar interne richtlijnen van de Belastingdienst, dat de inspecteur geen heffingsbelang heeft bij de beschikkingen.
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank oordeelt als volgt. Na vrijwillige inkeer kan om aanvullende informatie worden gevraagd. De beschikkingen hebben dus wel een wettelijke grondslag. Die vlieger gaat dus niet op, maar met het andere argument scoort eiseres wel.
Lees ook: Bewijslast ter discussie na beschikking?
Omkering van bewijslast
Door de inkeermelding staat vast dat eiseres in de jaren 2003 tot en met 2007 de beschikking had over Zwitserse tegoeden. Ze heeft vrijwillig alle relevante bankbescheiden verschaft. Niet in geschil is dat eiseres in de onderhavige jaren in het geheel geen inkomen heeft aangegeven. Evenmin is in geschil dat eiseres als gevolg van het niet aangeven van het vermogen, niet de vereiste aangiften heeft gedaan en dat dit omkering en verzwaring van de bewijslast tot gevolg heeft ten aanzien van de nog op te leggen navorderingsaanslagen.
Lees ook: Informatiebeschikking vernietigd
Interne richtlijn
Eiseres heeft in haar pleitnota gesteld dat, gegeven de omkering van de bewijslast vanwege het niet doen van de vereiste aangiften, de informatiebeschikkingen ten onrechte zijn opgelegd. Daartoe wijst zij op interne richtlijnen van de Belastingdienst, waarin staat:
De informatiebeschikking mag nimmer worden gebruikt als ‘drukmiddel’ om (meer) informatie te verkrijgen, als op voorhand al duidelijk is dat de beschikking niet zal leiden tot de omkering en verzwaring van de bewijslast. Voordat we een besluit nemen om een informatiebeschikking af te geven, dienen we de volgende vragen te hebben beantwoord:
– Is de vereiste aangifte wel gedaan? Zo niet, dan is voor omkering van de bewijslast geen informatiebeschikking vereist.
Grenzen redelijkheid overschreden
De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur de grenzen van de redelijkheid heeft overschreden. Deze heeft de stelling van eiseres dat de beschikking is opgelegd als drukmiddel niet weersproken. De rechtbank acht dit ook niet onaannemelijk. De inspecteur heeft immers in de toelichting op de beschikkingen verwezen naar de mogelijkheid dat het vermogen afkomstig is uit de coffeeshop van de partner van eiseres. Dit betreft een mogelijk heffingsbelang bij de partner van eiseres, maar niet ten aanzien van eiseres zelf.
Bewijslast was al omgekeerd
Bovendien was omkering en verzwaring van de bewijslast reeds aan de orde vanwege het niet doen van de vereiste aangifte. Verweerder heeft ter zitting toegegeven dat het nemen van een beschikking dan niet past binnen het voorschrift van de interne richtlijn.
De rechtbank verklaart het beroep gegrond en vernietigt de informatiebeschikkingen. Een zure nederlaag voor de inspecteur.
Bron: ECLI:NL:RBGEL:2018:4168