De inkeerregeling zou worden afgeschaft. Dus niet… dankzij een amendement van Tweede Kamer-lid Pieter Omtzigt (CDA).
Geen boete na vrijwillige verbetering
Als iemand een onjuiste of onvolledige belastingaangifte heeft gedaan, kan hij de aangifte vrijwillig verbeteren. Doet hij dit binnen twee jaar, dan krijgt hij geen boete. Aldus art. 67n van de Algemene Wet Rijksbelastingen (AWR). Dit is de zogenaamde inkeerregeling. Het kabinet Rutte-III wil van dit wetsartikel af. Een voorstel daartoe is te vinden in de Overige fiscale maatregelen 2018.
Opvallende actie van prominent Kamerlid
Pieter Omtzigt is vooral bekend van de MH 17. Maar ook op fiscaal gebied heeft hij nu geschiedenis geschreven. Het amendement is aangenomen door de Kamer. Het luidt:
Aan artikel 67n wordt een lid toegevoegd, luidende:
3.
Het eerste lid is niet van toepassing voor zover de juiste en volledige aangifte, dan wel de juiste en volledige inlichtingen, gegevens of aanwijzingen, bedoeld in het eerste lid, betrekking heeft, onderscheidenlijk hebben, op inkomen uit sparen en beleggen dat in het buitenland is opgekomen.
Verschil tussen binnen- en buitenland
Dit amendement bewerkstelligt dat de inkeerregeling niet geheel wordt afgeschaft maar alleen voor zwartspaarders. Omtzigt acht het wenselijk dat de regering een signaal afgeeft dat het niet aangeven van buitenlands vermogen niet onbestraft kan blijven. Hij wil voorkomen dat minder belastingplichtigen fouten in de aangifte zullen herstellen uit vrees voor een boete. Daartoe regelt het amendement dat de regeling uitsluitend wordt afgeschaft ter zake van verzwegen inkomen uit sparen en beleggen dat in het buitenland is opgekomen.
Maar… is dit wel houdbaar?
Leuk bedacht van Omtzigt maar de vraag is wat de effecten zijn. In ieder geval hebben fiscalisten de komende jaren weer werk. Het is namelijk zeer de vraag of het onderscheid tussen binnen- en buitenlands vermogen houdbaar is. Een rechter zal daar kritisch naar kijken. Dat komt door de invloed van het Europese recht. In vele zaken is reeds geoordeeld dat een onderscheid tussen binnen- en buitenlandse inkomsten onacceptabel is. Dat mag alleen als er een goede rechtvaardiging voor bestaat. Het wachten is op de eerste procedure. Wordt vervolgd dus.