Ook belastingrecht kent het leerstuk van onrechtmatig verkregen bewijs. Soms gaat een inspecteur over de schreef met daarbij de nodige consequenties. Dat blijkt uit een recente uitspraak van de rechtbank in Breda.
Schadevergoeding na vliegtuigongeluk Schiphol
Een ondernemer raakt in 2009 gewond bij een vliegtuigongeluk in de buurt van Schiphol. Hij dient schadeclaims in tegen Boeing en Turkish Airlines. Zijn advocaat onderbouwt de schadeclaims door te stellen dat de man voor het ongeluk een succesvol zakenman was. In totaal ontvangt hij ruim $ 2 miljoen schadevergoeding. Die staan niet in zijn aangiftes inkomstenbelasting. De inspecteur start een onderzoek als blijkt dat de man contant een BMW heeft gekocht. Een zogenaamd Afpakteam legt vervolgens diverse navorderingsaanslagen op.
In geschil is of terecht informatiebeschikkingen zijn genomen. De inspecteur beroept zich onder meer op de inhoud van een ordner die in beslag is genomen.
Lees ook de algemene informatie over belastingrecht >>
Een informatiebeschikking wil zeggen dat de bewijslast wordt omgekeerd en verzwaard. Vanaf dat moment hoeft de fiscus niet te bewijzen dat een opgelegde aanslag correct is. Het is dan in tegendeel de burger die moet bewijzen dat de aanslag niet klopt. Bovendien kunnen feiten niet langer aannemelijk worden gemaakt. Dat is de normale regel in het belastingrecht. Nu moeten die blijken uit verklaringen en documenten. Zo’n beschikking is een zware sanctie. Bezwaar en vervolgens beroep daartegen staan open. Van die mogelijkheid heeft de ondernemer gebruikt gemaakt.
Ordner meegenomen bij onverwacht huisbezoek
Op een ochtend in juli 2014 staat het Afpakteam voor de deur. Dat team bestaat onder andere uit deurwaarders en rechercheurs. De man is er niet, zijn echtgenote wel. Een aanwezige belastinginspecteur is ook ontvanger. Dat is binnen de Belastingdienst een andere functie. Een ontvanger is gericht op het innen van belastingen terwijl een inspecteur aanslagen vaststelt. Tijdens het bezoek opent het team een kast waarin ordners staan. De inspecteur neemt deze ordners mee en bestudeert ze. De aldus verkregen gegevens worden gebruikt bij de bestreden beschikking.
De inspecteur had alleen gezegd dat hij als ontvanger op zoek was naar bezittingen om de invordering veilig te stellen. Hij heeft echter de informatie gebruikt in zijn hoedanigheid als inspecteur. Namelijk om aanslagen vast te stellen. Dat botst. Dan is er geen sprake van “informed consent”. Daarmee wordt bedoeld toestemming om binnen te treden op grond van juiste informatie over doel van het huisbezoek. De echtgenote is dus misleid. Zij heeft op basis van verkeerde informatie toestemming gegeven om binnen te komen. Een huisbezoek is een inbreuk op het privéleven. Dat is slechts toegestaan onder strenge voorwaarden. Die voorwaarden zijn niet nageleefd. Daarom is er een schending van het recht op privacy. Dat recht is vastgelegd in artikel 8 van het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens (EVRM).
De rechtbank oordeelt als volgt. Dit is onrechtmatig verkregen bewijs. Het is namelijk verkregen op een wijze die ernstig indruist tegen hetgeen van een behoorlijk handelende overheid mag worden verwacht. Dit gebruik is onder alle omstandigheden ontoelaatbaar. Vanwege de schending van de privacy wordt de beschikking vernietigd. De rechter vernietigt de andere beschikking omdat hierin staat dat de ondernemer geen informatie heeft verstrekt. Vast staat echter dat hij die wel had verstrekt. De beroepen zijn gegrond.
Een heerlijke uitspraak voor de juridische fijnproever!
Bron: ECLI:NL:RBZWB:2016:7501
Meer informatie? Neem contact op met Van Dalen advocatuur.
Stuur een e-mail