Het gebeurt niet vaak, maar soms kan iemand zich beroepen op een telefonische mededeling van de Belastingdienst. Dat blijkt uit een uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland.
Bezitter van oldtimers vraagt informatie
Een automobilist is de trotse bezitter van twee oldtimers. In mei 2015 zijn aan hem naheffingsaanslagen motorrijtuigenbelasting opgelegd. Hij stelt dat hij in de zomer van 2014 heeft gesproken met een medewerker van de Belastingtelefoon. In dat gesprek zijn aan hem uitgebreid vragen gesteld. Aan belanghebbende is daarbij meegedeeld dat hij in aanmerking kon komen voor een verlaagd tarief als hij een automatische incasso zou afgeven. Dat heeft hij gedaan. Toen hij terugkwam van een maandenlang verblijf in het buitenland, vond hij de aanslagen op zijn deurmat.
De automobilist beroept zich op het vertrouwensbeginsel. Dit beginsel houdt in dat iedereen zich mag beroepen op mededelingen die zijn gedaan door of namens de fiscus. Op grond hiervan is hij van mening dat de naheffing onterecht is.
Na gesprek was machtiging teruggestuurd
De rechtbank oordeelt als volgt. Vast staat dat de Belastingdienst op 5 juni 2014 een machtiging voor automatische incasso heeft ontvangen. Het toesturen van dit formulier aan de automobilist maakt het aannemelijk dat de onjuiste inlichting inderdaad is verstrekt. De rechtbank betrekt hierbij ook de verklaring die belanghebbende ter zitting over het telefoongesprek heeft afgelegd.
Maar daarmee is nog niet alles gezegd. Van belang is dat de automobilist juridisch niet geschoold is en dus niet kon weten dat de inlichting niet correct was. Ook is van belang dat belanghebbende op basis van de verkeerde informatie een handeling heeft verricht, namelijk het invullen van het formulier, waardoor hij financiële schade heeft geleden. Dit laatste is het dispositievereiste.
Meestal echter slaagt zo’n beroep niet
Nu aan alle voorwaarden is voldaan die ooit door de Hoge Raad zijn geformuleerd, slaagt het beroep op het vertrouwensbeginsel. De naheffingsaanslagen worden vernietigd. De autoliefhebber is afgegaan op verkeerde informatie en hij mag daarvan niet het slachtoffer worden. Dat een dergelijk beroep slaagt, gebeurt niet vaak. Uitgangspunt is namelijk dat de Belastingtelefoon slechts voorlichting geeft en dat het risico van een onjuiste inlichting voor rekening van de belastingplichtige blijft. Anders zou het geven van voorlichting vrijwel onmogelijk worden, aldus (vrij vertaald) de Hoge Raad in het arrest BNB 1979/311.
Vragen naar aanleiding van dit bericht? Neem contact op met Van Dalen advocatuur.